- Tamara Torlakson deed halverwege een marathon een grote boodschap zonder daarvoor te stoppen. Zo kon ze op tempo blijven om een persoonlijk recordtijd te lopen.
- Ze heeft er geen spijt van. Dertien maanden na een bevalling zette de Amerikaanse haar beste tijd neer.
- Rennen stimuleert de stoelgang, maar de meeste hardlopers gaan er net iets anders mee om dan Torlakson.
Het spijsverteringsstelsel van Tamara Torlakson is een goed geoliede machine. Voor een race of een lange dag rennen, legen haar darmen zich doorgaans automatisch vlak voordat ze van huis vertrekt.
De dag van de Mountains 2 Beach Marathon was anders. Het was Torlaksons zesde race over ruim 42 kilometer in 2018. En die dag, tijdens die wedstrijd, realiseerde de hardloopster halverwege dat ze nog een keer haar behoefte moest doen.
Torlakson deed iets wat de meeste mensen liever voorkomen: ze poepte in haar broek.
Het was volgens Torlakson de juiste beslissing. Niet alleen behaalde ze een persoonlijk record op deze afstand, de Amerikaanse werd ook een levende legende onder hardlopers.
Torlakson was een jaar eerder moeder geworden toen ze een persoonlijk record neerzette
Nadat Torlakson (toen 31) haar eerste kind had gekregen, voelde ze naar eigen zeggen een soort extra 'moederschapsenergie' door haar lijf vloeien. Sommige hardlopers denken dat ze sneller worden na een bevalling.
"De training ging goed en ik wist dat ik heel fit was", vertelt Torlakson, die werkt als evenementenplanner in Sacramento, Californië. Ze staat ook aan het hoofd van een lokale hardloopclub.
De Mountains 2 Beach Marathon, die in het Californische Ojai start en eindigt in Ventura, was haar eerste hardloopwedstrijd na de bevalling. Torlakson was ervan overtuigd dat ze een persoonlijk record zou vestigen. En haar prestaties tijdens de eerste helft van de marathon wezen daar ook op.
Maar rond kilometer 22 van de wedstrijd realiseerde Torlakson zich dat ze naar het toilet moest. Ze wilde niet haar optimale fysieke en mentale flow verliezen met een pauze, maar ook niet dat haar darmen misschien wel meer dan één pitstop zouden eisen.
"Ik dacht toen: 'Ik weet niet of je kan poepen tijdens het hardlopen, maar ik ga het proberen'", vertelt Torlakson. "Ik wilde niet dat één drol al mijn inspanningen teniet zou doen."
Dus poepte de hardloopster in haar sportbroek. "Daar moest ik me voor concentreren", zegt Torlakson. Terwijl ze bleef rennen. "Het floepte eruit en ik voelde me meteen beter".
Torlakson denkt niet dat iemand doorhad wat ze deed. Als dat wel zo was geweest zegt ze dichterlijk: "I didn't give a shit." Ze legt uit: "Mensen die marathons lopen, oordelen niet over elkaar."
Twintig kilometer lang hield Torlakson haar tempo aan voor een nieuw persoonlijk record. Haar gedachtes waren bij de wedstrijd en niet bij haar vieze broek. Toen de Amerikaanse de finish bereikte, riep ze haar vrienden toe: "Ik heb in mijn broek gepoept!"
Bij de medische post haalde Torlakson vervolgens wat hygiënische doekjes en maakte ze zichzelf schoon in een mobiel toilet.
Volgens Torlakson was dit voorval het resultaat waard. Ze verbeterde haar vorige persoonlijke record met 1 minuut en 20 seconden. Dertien maanden na haar bevalling liep ze een marathon in drie uur en zeven minuten.
Hardlopers krijgen om verschillende redenen 'aandrang'
Tamara Duker-Freuman, een diëtist van een New Yorkse praktijk voor maag-, lever- en darmaandoeningen, legt aan Business Insider uit dat het rennen van lange afstanden de darmen stimuleert. "Je organen stuiteren rond."
Hardlopen kan ook leiden tot tijdelijke incontinentie, omdat de bloedtoevoer verschuift van het spijsverteringsstelsel naar de benen, legt Duker-Freuman uit.
Wat je voor en tijdens een marathon eet en drinkt, is ook belangrijk. Eet je de avond voor een race veel vet, dan moet je de dag erna vaker naar het toilet. Overigens ook als je geen marathon hoeft te lopen. Koolhydraatrijke gels met lactose of fructose om tijdens de race te eten zijn ook niet aan te raden, want die zijn moeilijk te verteren.
Hoe een hardloper zich ook voorbereid op een wedstrijd, soms moet je gewoon poepen tijdens het rennen. Daarom adviseren de atleten elkaar om de route altijd van tevoren te bestuderen en de plaatsing van de dixi-toiletten te onthouden. Maar ook om toiletpapier en hygiënische doekjes in een zak of heuptasje mee te nemen.
Hardlopers kunnen natuurlijk ook doen wat Torlakson deed en gewoon ter plekke 'gaan'. "Als ik was gestopt bij een toilet, weet ik niet wat er was gebeurd."
